فرزندم:
سعی کن در زندگی صرفا یک انسان طبیعی نباشی، با طبیعت تطبیق داشته باش اما در طبیعت متوقف نشو... مثلا طبیعی هست که انسان در مقابل ظالم ایستادگی کند... حتی حیوانات هم در مقابل مهاجم از خود دفاع میکنند... یا طبیعی است که انسان یک جاهای از خود گذشتگی و ایثار کند... مگر نمی بینی که برخی حیوانات پدر یا مادر چگونه برای فرزندان خود فداکاری میکنند؟ یا بسیار طبیعی است که انسان عاطفه داشته باشد مگر عاطفه را بین حیوانات نمی بینی؟!!!
من طبیعت را انکار نمی کنم بلکه معتقدم کسی که با طبیعتش تطابق نداشته باشد در صراط نیست اما توقف در طبیعت را هم خارج از صراط میدانم... چیزی که دست تو را میگیرد و علاوه بر تطابق بر طبیعت از قیود طبیعت عبورت میدهد "عقل و نور عقل" است...
مثلا وقتی امام حسین علیه سلام عزم کوفه کرده بودند برخی از یاران و اقوامش حضرت به ایشان عرض کرده بودند: حالا که در عزم خود راسخ هستید حداقل زن و بچه را با خود نبرید... این انسانهایی که این توصیه را به حضرت میکردند حرفی "طبیعی" میزدند... اما در طبیعت متوقف شده بودند... و جا ماندند...
جزئی تر برایت بگویم... چون ما به لحاظ جسم محاط در طبیعت هستیم اگر عقلمان ظهوری قوی نداشته باشد غالب اعمال ما بر اساس میل طبیعی ما خواهد بود مثلا غذا میخوریم چون یک میل طبیعی است... به تفریح میرویم چون یک میل طبیعی است... فرزندمان را دوست داریم چون یک میل طبیعی است... همسرمان را دوست داریم چون یک میل طبیعی است... به سمت جنس مخالف میل داریم چون یک میل طبیعی است... اگر دلیل تمایلات و گرایشات ما همان میل طبیعی مان بود و اینگونه زندگی کنیم هرگز به حیات انسانی نمی رسیم...
اگر فرزندت را فراتر از میل طبیعی دوست داشتی وارد حیات انسانی شدی... مثلا علاوه بر محبت عمیق به فرزندت حاضر شوی در راه اسلام فدایش کنی...
اگر میل به خواب و خورت را فراتر از میل طبیعی بردی وارد حیات انسانی میشوی... مثلا علت اصلی خواب و خورت برای این باشد که این جسم سالم بماند چون در عالم طبیعت به این جسم نیاز داری برای خدمت به خلق و اطاعت خدا... چون که صد آید نود هم پیش ماست... شما هدفت را متعالی کن بعد خواهی دید که لذت های مادون از خواب و خور که همه در آن غرق میشوند برای تو عمیق تر از آنها و عمیق تر از قبل حاصل میشود... و به حالشان ناراحت میشوی که آنها چون در خواب و خور غرق شدند از خواب و خورشان لذتی درک نمیکنند... و از لذت نبردنشان ناراحت میشوی...
من مصادیق بسیاری را میشناسم که انسانها آن کارها را بر اساس غلبه طبیعت بر خودشان انجام میدهند... حتی در همین محیط مجازی... اما برای خودم و تو و هر کسی که این را نامه را میخواند همین اشاره کافیست... که حواسمان باشد:
طبیعتت را سرکوب نکن و با آن تطبیق داشته باش...
اما مراقب باش طبیعت بر تو غلبه نداشته باشد و فرا طبیعی باش...
- دوشنبه ۲۷ خرداد ۹۸
