سیاهه های یک پدر

خیلی نگاه قشنگی بود، این نگاه رو عموم افراد از جمله خودم درک نمی کنیم.

حقیقتش خیلی می ترسم از شرایط سخت این دنیا، ولی انصافا دوست دارم چند تا بچه داشته باشم امّا خودم یه عیب بزرگ و دست و پاگیر دارم که شهامت فکر به بچه(ها)ی دیگه رو ازم گرفته.

یه مثلی هست که ترجمه اش میشه

بزرگت رو تربیت کن

کوچیکت تربیت میشه

قدیمی ها با رعایت این اصل 12 تا بچه داشتن عمدتا و تو اکثر خونه ها داداش بزرگ مثل پدر بود

یا اگه بچه بزرگ دختر بود حکم مادر رو داشت

بچه بزرگ حتی سه ساله ها اینی که میگم منظور بیست و اینا نیست

سلام 

بعضی موقع ها یه چیزایی رو برای خودمون وحی منزل میدونیم و تغییر ناپذیر که ...

مث تغییر شغلی که شما میخوای بکنی.

مث تغییر محل زندگی برای مدرسه ی بچه.

مث ...

ان تقوموا لله مثنی و فرادی...

موافقم این جهاد دونفره را.

سلام‌ و نور و رحمت.

من معنی اثر حضور پدر رو‌ در این ایام قرنطینه و‌ تعطیلی همسر فهمیدم. و حالا نبودشون خیلی بیشتر من و بچه‌ها رو‌ اذیت می‌کنه؛ برای ما هم دعا بفرمایید خدای مهربان رزقمون رو در همین شهر قرار بده...

سلام...

کم کم دارم به این نتیجه می‌رسم که واقعا تمام برنامه ریزی های ما، حساب کتاب های ما، و دغدغه های ما، واقعا همون‌طور که فکر می‌کنیم پیش نمیره. گاهی خدا خیلی بهتر از اونی که میخوایم برامون رقم می‌زنه و گاهی برعکس، بر خلاف میل مون. اما بعدا می بینیم خیر بوده. شاید بعد پنج سال، شش سال....

پس واقعا نمیشه اینجوری حساب کنیم که من اگه شغلم تو کارخونه باشه، زندگیم می چرخه، اگه آزاد باشه مضطرب میشم... چون خدای روز نعمت، خدای روز سختی هم هست.

واقعا وقتی بابام دم ازدواجم طی یه اتفاق خیلی تلخ، تمام سرمایشو از دست داد، من بعد دو سه ماه دیدم که کو!! کجاست اثر اون ورشکستگی؟

ما که زنده ایم، سرپاییم، روزی مون هم به جاست!

و واقعا اونجا بود که خدا رو حس کردم...

اما خیلی سخته، با اینهمه تبلیغات ها و جذابیت های دنیا، حواسمون باشه که خدای اصلی، یکی دیگه است. که ولی دلسوز و خیرخواه و حکیمه.

مطلب خوبی بود. ان شاالله خیر باشه براتون.

پاینده باشید در این مسیر :)

سلام

شما مردا به خانوماتون همچین قولی بدید. منم از شوهرم همچین چیزی خواستم. شوهرم هم همچین قولی به من داد. ولی آخرش هم ما فهمیدیم و هم شما میفهمید که این قول و قول بازیا همش واسه دل خودمونه. اون دو تا قبلی رو هم ما ها تربیت نکردیم. خود خدا ضبط و ربط کرده. به سه دلیل. اولا هر بچه ای خصلت خودش رو پیدا میکنه با این که شخصیت و اصول تربیتی شما یکسانه. ثانیا یه سری ظرفیت هایی رو از خودتون کشف میکنید و متوجه قدرت ها و یا ضعف هایی میشید که میفهمید کسی داره شما رو به خودتون نشون میده و ثالثا اصلا برنامه ریزی هاتون بهم میریزه. مثلا ممکنه شما با وجود استعفا از شرکتتون وقتتون برای گذراندن با خانواده کمتر بشه. چه طور که برای شوهر من این طور شد. ولی وضعیت بچه ها بهتر شد که بدتر نشد.

بعد اون موقع با دهان باز از بهت به اطرافتون و خونه و خونواده تون نگاه میکنید و با یه زبون جدید میگید: الحمدلله رب العالمین!!