سیاهه های یک پدر

چقدر متن تون مرتبطه با فضای سیاسی و فکری این روزها...

خیلی به این فکر کردم که اون جایی که طرف به تعارض با حرف و امر ولی میرسه کجاست؟

اول به این رسیدم که خیلی ها اشکالشون تو پذیرش مسئله ی ولایته

طرف توهم ولایت مداری داره ولی اون زمانی که ولایت ولی رو پذیرفته خیلی درست و حسابی و از عمق جان نبوده...واقعا قبول نداره که درک، شناخت و شخصیت ولی خیلی قوی تره از سایرین و خودش

بعد تر برداشتم این بود که وقتی به تعارضی می رسیم باید تواضع کنم و اون منِ متکبر وجودم رو بشکنم و بنا رو بر این بذارم که حرف ولی درسته، و شناخت من ناقصه،درک من از مسئله دچار اشکاله...

بعد به جای اینکه رها کنم مسئله رو اگر ممکنه معرفتم رو بالا ببرم، برم دنبال ایرادات و نقص های فکری و معرفتی خودم

جمله م رو شرطی کردم چون معنقدم خیلی درک و دانش بالایی نیازه که فلسفه ی تصمیم های ولی رو بشه فهمید و یه جاهایی هم کلا غیر ممکنه

اینطوری هم حرف ولی پیش رفته و هم من تربیت شدم تو این فرایند... 

این بالا بردن معرفت، افزایش شناخت و خودسازی قطعا مؤثره و نباید کم اهمیت دونسته بشه

شناخت پشتوانه ی محکمی برای عمله

حتی احساس هم از شناخت مایه می گیره... 

 تا یه حدی فطرت پذیرای حقه

ولی از یه جایی به بعد نفسانیات انقدر اختلال ایجاد میکنن و سنگ میندازن تو راه آدم  که شناخت و معرفت ضروری میشه و همین سبب تحکیم احساسات هم میشه

+فدای اون اولیا ای که پیروانشون رو به شناخت و معرفت بیشتر دعوت می کنندو به عبارتی دنبال گوسفند پروری نیستن... 

سلام

جدیدا صوت سلسله جلسات «مستقل و متفعل بودن» رو از حاج آقا پناهیان دارم میشنوم

خیلی مفید و جالبه

واقعا استقلال شخصیت چقدر نکته مهم و راهبردی هست در عاقبت بخیری

ولی ما کاملا ازش غافلیم

نرم افزار منبر

برای دسترسی راحت به انواع سخنرانی سخنرانها با نظم و مرتب، خیلی عالیه.

از بازار دانلودش کنید

نه صرفا این روزها

ولی الان این بحث با عنوانی مشخص و واضح پررنگ شده

سرِ حرف رهبری در مورد مسئولین سابق قوه قضاییه و موضع فعالین جنبش عدالت خواه در این حوزه، بحث تفاوت نظر با ولی فقیه و تعارض رأی با ایشون مطرحه

این که حد ولایت پذیری چیه و تو این موارد چطور باید رفتار کرد؟

اگه با رهبری تفاوت نظر داشته باشیم چکار کنیم؟ 

اگه رهبری از روی مصلحت حرفی بزنن ما موظفیم همون حرف رو سر خط قرار بدیم یا نه ما به عنوان تابع ولی وظیفه ی متفاوتی داریم ؟

و... 

*اینا بحث بین یه عده ی دیگه ست، چون از زبان دوم شخص نوشتم شاید مشتبه بشه امر 

رشد درونی

دقیقا یعنی همون خود جوش بودن

یعنی آتش به اختیار بودن...

اینکه بتونی حتی اگه بالاسریت اشتباه گفت، انقدری معرفت و مهارت داشته باشی و انقدر عقلانیت در تو پررنگ باشه، که خوب رو از بد تشخیص بدی و «عمل کنی»

متوجهم کاملا و تا حد زیادی موافق

در مورد خوارج فکر می کنم بیشتر لازمه بدونم و بخونم

من تصورم اینه که خوارج یه مشکل ریشه ای تر داشتن که بر مجموعه رفتارهای اونها مؤثر بود و رفتارها و کنش هاشون رو از قالب درستی که باید،خارج می کرد

من قائل به ولایت مطلق ولی فقیهم،با اون دید کلان رهبری و اشراف ایشون که شما اشاره کردید هم کاملا موافقم

برای همین هم گفتم عمدتا اگه جایی حس کردیم اختلاف نظری هست باید اول خودمون ببینیم کجا مشکل داشتیم، کدوم ظرافت رفتاری رو نادیده گرفتیم

نه اینکه فکر کنیم رهبری اشتباه کردن

قبول دارم جنبش عدالتخواه یه جاهایی خیلی اشتباه می کنه، پافشاری اشتباه داره، سر اسلحه رو بدجایی می گیره و... 

ولی مطالبه گری چیزیه که تو جنبش عدالتخواه پررنگتر از سایر تشکل هاست

اگر ضابطه مند رفتار می کردند و دقت نظر بیشتری داشتند می تونستن خروجی خیلی خوبی داشته باشن

یعنی نیتشون رو بد نمی دونم، ولی جهت و نوع حرکتشون رو هم اصلا تضمین و تأیید نمی کنم

من نمی دونم دوستان اصلا خط قرمزشون چیه؟ ضوابط شون چیه؟

نمیشه که چون عدالت خواه هستن همه چیز رو زیر پا بذارن و فدای عدالت خواهی کنن، این بیشتر هزینه زاست تا نتیجه بخش

حقیقتا دلم برای این انرژی ای که یه جاهایی به اشتباه صرف میشه می سوزه... 

کاملا درسته

و البته وقتی این نواقص رو بفهمیم، خدا هم برای رفع هر کدومش ما رو تو بلاهای مختلف میندازه.... حالا اگه حواسمون باشه و زرنگ باشیم که وجودمون حکاکی میشه و میریم سراغ رفع رذیله بعدی

ولی اگه هی غر بزنیم و نفهمیم چرا دچار این بلا شدیم و قدرش هم ندونیم، دیگه خیلی طول میکشه تا اصلاح بشیم و هی درجا می زنیم...

ان شاالله همنشین امام باشه

دل خودش چی؟

به انجام برسونی...

من فقط دعوت می کنم و زینت می دم تو چشت :)

منم یه محمد میشناسم که خیلی دوستش دارم