سیاهه های یک پدر

سلام

بیشتر ادم حسرت میخوره از "الا فتعرضوا لها ! "

البته آدم، موجود حسرته انگار. تا فلان عالم زندس سر بهش نمی زنیم و تا میمیره میگیم ای بابا .... حیف، نشد ازش استفاده کنیم!

کنار اون جنبه ی اخرویش که گفتی، این که آدم بدونه خدا رشدش رو رها نمیکنه و آخرش وسیله مورد نیازش رو براش میفرست، آدمو میتونه آروم کنه

پستات خیلی قشنگ شدند

داری نوربالا میزنی:)

واقعا که این قبر ها خیلی غم‌ انگیزن. یه وبلاگایی خیلی حیف شدن 

من خیلی سر میزنم ببینم آپ کردن؟؟ مثلا وبلاگ خانم الف (بازتاب نفس صبحدمان)که چه قدر لطیف مینوشت یا صهبای صهبا که چه قدر نکاتش کاربردی بودن یا ابگینه با اون قدررر اطلاعات مفید که جدیدا رفت و وبلاگش حیف شد یا پرواز (هدس) که یهو بست و رفت با اینکه از خودم کوچیکتر بود اما نوشته هاش خیلی به دلم می نشستند و اگر خودش نمی گفت نمی فهمیدم چه قدر کوچیکتره نسبت به اکثر وبلاگیا 

خیلیا این همه سال رفتن ولی بازم برگشتن. کاشکی اینام برگردن دوباره 😟 من که امید دارم بالاخره برمیگردن 😅

 شما هم هوایی شدید مث اینکه 😂😂😂

من نمیدونم اینکه من مدت مدیدیه اون چیزی که با اون سبک خاص مینوشتم رو دیگه نمیتونم بنویسم دقیقا چه معنی میده، این خیلی مهم نیست. اینکه نمیدونم باید با این حالت «ننوشتن» چیکار کنم آزاردهنده ست...

نوشتن به اون سبک هایی که مینوشتم :) در واقعا وبلاگم نمایانگر جملات کوتاهی از تمامش بود. داستان و این ها هم بود

سلام

نمیتونم آدمهایی رو که به کم قانع شدن زمانی که میدونن اون کم، کمه؛ درک کنم.

میدونم کسایی که وسعت دید بیشتری هم نسبت به من دارن همین حس رو نسبت به من دارن.

از خدا میخوام کم های زندگیم رو به من بشناسونه و منو از وابستگی به اونها دور کنه!

کاش فقط خودش بمونه...

@ پیچک

به نظرم اگه آدم بخواد اون چیزهایی رو که داره از دست نده به کم قانع میشه با اینکه میتونه اون کم کمه

کمال طلبی یه میل قویه بستگی داره چه جهتی بهش بدیم. آیا اون چیزی که به دست میاریم و اونو به کمال میرسونیم، ارزش از دست دادن سرمایه هایی مثل عمر رو داره؟ 

به نظر در رابطه با نزدیکی به خدا بدون شک همه چیز بی ارزشن. هرچند این حرف هنوز برای من بزرگه اما چون همه چیز رو خدا داده و در واقع هرچی هست یه امانتیه از طرف خودش. پس اگه لازمه باشه وقتی نزدیکش باشیم خودش جبران میکنه.

@آقای میم

اون ترسه. البته اگه چیزی که از دست میدیم کم ارزشتر از چیزی باشه که به دست میاریم خود به خود اون نگرانی و دلهره و ترس هم از بین میره.

@پیچک 

من منظورم شرایطی بود که بخوان به انسان چیز با ارزشی رو بدن و در ازای اون چیزی رو ازش بگیرن و نخواد چیزی رو که داره از دست بده

بهش میگن شرح نفس که از انسان یه موجود ترسوی حداقلی میسازه

سپاس‌گزارم.

التماس دعا دارم...

بزرگوارید. 

دیروز حرم دعاگوی همه‌ی دوستان وبلاگی؛ از جمله شما و خانواده‌ی محترم بودم. 

حالِ دلم خوب نیست. واقعا‌ً محتاج به دعام...

سلامُ علیکم و رحمه الله

اِن‌شاءلله، آمین و متشکّرم.

عجب! الحمدلله؛ بر شما مبارک باشد این تقارن و تجانس‌ها! 

خواهش می‌کنم.